Wszystkie rodzaje piwa – nazwy, typy i gatunki piw

Jesteś fanem dobrego piwa? Na świecie istnieją setki gatunków tego trunku, z których można wyróżnić kilkanaście najpopularniejszych. Jakie odmiany tego alkoholu wyróżniamy? Sprawdź nasz artykuł, w którym opisujemy wszystkie najważniejsze rodzaje piwa!

Wszystkie rodzaje piwa – wiedza w pigułce

Choć wielu osobom piwo kojarzy się zwykle z klasycznym lagerem, smakosze tego trunku wiedzą, że istnieje kilkaset jego rodzajów. Każde piwo składa się z wody, drożdży, słodów oraz chmielu. Poszczególne typy piwa różnią się od siebie zarówno rodzajem tych składników, jak i obecnością innych dodatków.

Każdy gatunek piwa ma charakterystyczny smak, aromat oraz barwę. Wpływają na nie takie czynniki, jak:

• rodzaj użytej wody (pH, skład chemiczny, twardość),
• rodzaj użytych słodów (wyróżniamy np. słody pszeniczne, jęczmienne, palone),
• ilość i rodzaj użytego chmielu,
• obfitość piany,
• zawartość alkoholu,
• poziom goryczki,
• obecność dodatkowych składników (np. miodu, owoców, przypraw),
• rodzaj fermentacji.

Najpopularniejszy podział piw opiera się na ostatnim z podpunktów. Wyróżniamy piwa fermentacji górnej oraz dolnej. Poniżej opisujemy najpopularniejsze gatunki.

Sprawdź również, jak zrobić piwo w domu.

Przeczytaj również: Najmocniejsze piwa na świecie

Piwa górnej fermentacji – ale

Piwa górnej fermentacji charakteryzują się bogatym aromatem, a to dlatego, że proces ten przebiega szybciej niż fermentacja dolna. Dzięki temu trunek zawiera więcej estrów i wyższych alkoholi, które tworzą jego pełniejszy smak.

Drożdże podczas produkcji piw górnej fermentacji pracują w dość wysokich temperaturach (16-30 stopni Celsjusza). Poniżej opisujemy najpopularniejsze rodzaje piw ale.

APA (American Pale Ale) – amerykańskie jasne piwo typu ale. Charakteryzuje się umiarkowaną pianą, dość mocnym aromatem chmielowym i goryczką od umiarkowanej do mocnej. Zazwyczaj jest klarowne.

IPA (India Pale Ale) – indyjskie jasne piwo typu ale. Wyróżnia się intensywnym chmielowym aromatem i mocną goryczką. Jest orzeźwiające i bogate w smaku, zazwyczaj klarowne.

AIPA (American India Pale Ale) – to amerykańska odmiana klasycznej IPY. Piwo to jest zazwyczaj klarowne, z mocnym aromatem chmielowym oraz nutą cytrusów, kwiatów lub innych roślin.

Piwo pszeniczne (Witbier, Weissbier) – ten rodzaj piwa charakteryzuje się słodko-cytrusowym aromatem. Często w smaku wyczuć można również dojrzałe banany lub nutę kolendry, czasem przyprawy korzenne. Ma bardzo słabo wyczuwalną goryczkę. Piwo pszeniczne zawsze jest mętne.

Angielski porter – to ciemne piwo o intensywnym, ciężkim aromacie. W smaku wyczuć można nuty karmelowe, orzechowe lub czekoladowe. Ma ciemnobrązową barwę i słodowy posmak. Piwa gatunku porter mają często dość sporą zawartość alkoholu (nawet do kilkunastu procent).

Stout – to ciemne piwo wytwarzane z prażonego słodu jęczmiennego. Wyróżnia się silną goryczką, ciężkim, słodowym, lekko kwaskowatym smakiem i niemal czarną barwą. Do popularnych podgatunków tego piwa należą Milk Stout, Coffee Stout, Oatmeal Stout czy też Chocolate Stout.

Piwa dolnej fermentacji – lager

Piwa dolnej fermentacji wyróżniają się czystym, rześkim smakiem. Proces ich produkcji jest dłuższy niż w przypadku piw górnej fermentacji, a drożdże pracują w niższej temperaturze (8-12 stopni Celsjusza). Poniżej opisujemy najpopularniejsze lagery.

Klasyczny lager – to najpopularniejszy gatunek piwa na świecie. Ma świeży, czysty smak, niski poziom goryczki i książkowy skład. Klasyczne lagery są klarowne i wyróżniają się bursztynową barwą.

Pilzner – choć piwo to wywodzi się z Czech, obecnie równie słynną jego odmianą jest Pilzner niemiecki. Trunki te mają jasną, klarowną barwę. Wyróżniają się wyczuwalną goryczką, wyraźnym smakiem chmielu i zbożowym aromatem.

Koźlak – to gatunek mocnego piwa ze słodu jęczmiennego. Ma silny aromat i wyczuwalną goryczkę. Podczas produkcji leżakuje nawet kilkanaście tygodni.

Marcowe – ten rodzaj piwa wziął swoją nazwę od okresu, w którym tradycyjnie było warzone. Marcowe jest w smaku słodowe i chmielowe. Produkuje się je w marcu, a następnie leżakuje przez całą wiosnę oraz lato, aż do września.